Vragenuur Tweede Kamer 22 november 2022

Debat tussen Sylvana Simons en Minister Yesilgöz

Sylvana Simons:
Dank u voorzitter. De Minister heeft het woord of de termen ‘lessen trekken’ al een paar keer genoemd hier vandaag in debat met meerdere mensen. Maar bij mij komt vooral het woord ‘hardleers’ boven. Want we weten al zoveel. Al sinds 2011 worden demonstranten tegen Zwarte Piet structureel, hetzij door de politie zelf, hetzij door omstanders gefaciliteerd door een politie die niets doet in hun recht getreden. Al sinds 2011.

Voorzitter:
Uw vraag aan de Minister?

Sylvana Simons:
Mijn vraag is: Op welk moment gaan we deze zogenaamde geleerde lessen in de praktijk brengen? Waarom heeft deze minister zoveel weerstand tegen een onafhankelijk onderzoek door de Raad van de Veiligheid of anderszins waarbij zowel gemeenten, politie, alle vormen van gezag die betrokken zijn bij het waarborgen van de veiligheid van deze demonstranten. Waarom is er zoveel weerstand tegen zo’n breed onderzoek? Want er is…

Voorzitter:
Nee, Mevrouw Simons, u gaat echt door de tijd. Het woord is aan de Minister.

Dilan Yesilgöz:
Voorzitter, ik heb helemaal geen weerstand ertegen. Ik zeg alleen dat het per locatie, per moment, afweging zo kan verschillen dat ik het juist zo sterk vind dat er een onafhankelijk onderzoek naar ‘hoe is dit gegaan in die driehoek en in die gemeente juist nu plaatsvindt, zodat je daarop kan inzoomen. Ik begrijp wat Mevrouw Simons zegt. Zij zegt: ‘nou, dan heb je het in Staphorst onderzocht, maar het gebeurt op meer plekken, dit gebeurt vaker. Daarom zeg ik ook, dan kun je aan de hand van die onderzoeken dat naast mekaar leggen en ook zeggen: wat kunnen we hier met elkaar van leren zodat het gewoon niet meer gebeurt? Maar ik kan niet na afgelopen weekend hier de conclusies al gaan invullen over hoe dat precies lokaal daar is gegaan. Dat we de beelden die we hebben gezien, dat ik ze nooit had willen zien dat mag duidelijk zijn. Maar nu wil ik het onderbouwd hebben aan de hand van onafhankelijk onderzoek waarbij ze kunnen aanwijzen: dit en dit en dit moet je anders doen, wil je dit voorkomen. Dat heb ik dan wel nodig.

Voorzitter:
Mevrouw Simons.

Sylvana Simons:
Voorzitter, sinds 2011 worden demonstranten die zich verweren tegen de racistische karikatuur Zwarte Piet, of door de politie zelf met geweld tegemoet getreden, of met geweld gefaciliteerd door een politie die erbij staat en niets doet. In 2016 hebben we de verschrikkelijke taferelen in Rotterdam gezien. Op welk onderzoek wil deze Minister nog wachten? Hoeveel demonstranten moeten nog met gevaar voor eigen leven slachtoffer worden? Wat weten we nog niet? Dat is mijn vraag aan deze minister. Ik kan me niet voorstellen dat hier een Minister staat die zegt: ‘het gebeurt al tien jaar, maar ik wil eerst even weten wat er in Staphorst is gebeurd.

Voorzitter:
Dank u wel Mevrouw Simons.

Sylvana Simons:
Er is heel vaak in deze Kamer beweerd dat ik geïrriteerd zou zijn en dit is het moment Voorzitter. Nu ben ik geïrriteerd. Want al elf jaar lang worden mensen in elkaar geslagen door de politie of de mensen die daar door de politie alle kans toe krijgen…’

Voorzitter:

Mevrouw Simons, ik snap de emoties die dit oproept maar het is geen debat, het is een vragenuur. Dus ik moet ook even zorgen dat iedereen aan bod komt. Het is woord is aan de Minister nu.

Dilan Yesilgöz:
Ik probeer even mijn woorden te vinden, want ik voel minstens evenveel irritatie. Ik laat mijn politiemensen niet op deze manier wegzetten. Ik laat mijn politiemensen niet wegzetten alsof ze welbewust, doelbewust op burgers afstappen om hen in elkaar te meppen. We leven in een rechtsstaat, en als dingen niet goed zijn gegaan, dan hebben we daar onafhankelijke instituties voor die daar onderzoek naar doen. En ik laat mijn politiemensen niet zo wegzetten. Als afgelopen weekend dingen fout zijn gegaan, en dat zeg ik hier de hele tijd op een beheerste manier om geen onderdeel te worden van het debat om het niet te vervuilen, zeg ik: laat het onderzoeken, en dan zullen we ook optreden tegen ieder die daar een fout heeft gemaakt. Daar heb ik niets aan afgedaan, geen seconde. Maar om nou hier te staan en te zeggen dat al tientallen jaren hier de politie doelbewust achter Nederlanders aangaat om ze neer te meppen, vind ik een gotspe, vind ik een schande, en ik sta voor mijn politiemensen. Ik sta er morgen weer, ik stond er gisteren ook, en dat zal ik blijven gaan. En laat ik niemand zeggen. Alleen een onafhankelijk onderzoek kan aanwijzen: ‘Hier is het fout gegaan, en daar handelen we naar zoals het hoort, en daar gedragen we ons ook allemaal naar, en daar leren we de lessen van. Ik laat niet 60.000 mensen die dag en nacht zich inzetten voor onze veiligheid wegzetten als een stel racisten. Hell no.

Voorzitter:
Dank u wel. We gaan er niet meer op in. Nee, nee, nee, nee, dit is geen debat, dit is een mondeling vragenuur. U heeft uitgebreid de kans gehad om wat te zeggen. De Minister heeft de kans gehad om te reageren. Nee nee nee. Dit is geen debat, Mevrouw Simons. Ik geef het woord aan Mevrouw Leijten van de SP.

Renske Leijten:
Ja, voorzitter, het voelt een beetje gek om nu een vraag te stellen eigenlijk.